Het verzorgen van een kind en het besturen van een gemeente (of land) hebben twee overeenkomsten: 1) ze zijn beiden ontzettend belangrijk en 2) de uitvoerders zijn in de regel niet opgeleid voor hun rol. Eigenlijk is dat wel grappig. Je mag tegenwoordig in dit land niets meer doen zonder een steeds groter wordende stapel diploma’s, maar je kind opvoeden of een bestuur uitvoeren mag ook als je er aantoonbaar niets van kunt. Nu weten wij dat het huidige college graag de VVD er bij had gehad als u ons wat meer zetels had gegund (het blijft tenslotte democratie – de meeste stemmen gelden). Drie redenen waarom dat ook heel logisch is.
Reden 1: ‘nee zeggen’ is een vak – wij zijn er in gespecialiseerd
Mensen zijn zuinige wezens. Er zijn 2 redenen om hiervan rigoureus af te wijken: wanneer je kind staat te jengelen om ongeacht wat en wanneer je op het pluche komt. Een bestuur van een gemeente of land is een soort Jamin: potten vol met lekkers staren je aan en verleiden je om ‘ja’ te zeggen. Het vervelende is dat het geld kost, maar daarvoor is een oplossing: belastingen.
Hans Spekman (oud-voorzitter van de PvdA en oud-wethouder in Utrecht) zei het al: ik kan geld uitgeven, omdat de VVD het voor de stad verdient. Hoewel de VVD er een slechte naam aan overhoudt bij de kiezer weten bestuurders, dat ze onmisbaar zijn. Je ziet het ook in Barneveld: waar Gerard van den Hengel tijdens een crisis de financiën uit het slob trok werd door het vorige college gestart met het aanstellen van een groot aantal extra ambtenaren. Dit college is begonnen zonder begroting en een hele reeks kleinere en grotere cadeautjes voor Jan en alleman (waaronder de tillift in het Oosterbad, die zaterdag in de BK heel toepasselijk onder het bericht stond dat belastingverhogingen nodig kunnen zijn). En nu is het geld weer op.
Reden 2: uitvoeren van goede bedoelingen is complex – wij zijn pragmatisch
Dit land is zo langzamerhand onbestuurbaar door alle regels. Steeds als er ook maar iets fout gaat worden er regels gemaakt om het in de toekomst te voorkomen. Dat heb je pas door als je in het college zit; dan spreek je namelijk al die ambtenaren, die je vertellen waarom alles wat we allemaal willen niet kan. Dan wordt je als wethouder ook geïnformeerd over alle geldverslindende stappen, die moeten worden doorlopen om na jaren tot een verdord compromis te komen waar niemand op zit te wachten.
De reden? Wij willen allemaal beschermd worden tegen allerhande problemen en roepen dan om maatregelen. Vervolgens worden deze maatregelen uitgewerkt door allerhande werkgroepen en ontstaat een brei aan regels waar je niet blij van wordt. Als het college dan ook nog eens insteekt op bijvoorbeeld woningbouw waar dat volstrekt onhaalbaar is (b.v. de Agruniek Rijnvallei) dan zie je dat er geld overblijft, omdat projecten niet worden uitgevoerd. De VVD is niet onfeilbaar, maar wel pragmatisch en gericht op het behalen van resultaten. Intern is dit zeer bekend.
Reden 3: de eigen overtuiging is heilig – wij blijven zicht houden op de burger
De belangrijkste eigenschap van een politicus is dat hij/zij gelooft in zijn/haar verhaal. Eenmaal op het pluche vertaalt zich dat in een drang om iedereen jouw overtuiging op te leggen. Dan wordt je gelukkig!
Mensen willen echter geen principes, maar een prettig leven. Ze willen ook niet dat de overheid alles maar regelt (zeker niet voor een ander van jouw belastinggeld). Er is dan maar één partij die haar eigen superioriteit wat relativeert en blijft kijken wat de burger nou eigenlijk wil. Drie keer raden en begin niet bij één van de partijen in het huidige college.
Kan de VVD dan toveren? Gelukkig niet. Doet ze dan nooit wat verkeerd? Gelukkig wel. Wij zijn echte volksvertegenwoordigers en zijn niets meer of minder dan iedere burger: vol goede bedoelingen en beperkt in ons kunnen. Tja, krijg daar maar eens de kiezer mee op de banken. We blijven ons echter inzetten en binnenkort heeft Barneveld dat weer knetterhard nodig.
Met liberale groeten,
Peter Lamberts